16.09.2021ستړی ژوند
[16.Sep.2021 - 08:38]ستړی روح
شاعر: سید عبیدالله نادر
هر شیبه د درســت عـــالم غـــمونه خورمه
په اندیښــــنو کـې، خـــپل عمر تـــیرومـــه
دې غــدۍ کې ، نا کــــراره ژوند د لاســـه
ستړی روح می ، په کالبُد کې ګـــرځـــومه
په دې لارو او کــــــوڅــو ، د انتـــحار کې
زه قطرې قـطرې ، بدن راټـــــــولـــومــــه
د دراتګ غـــــم چې می ، ونه کړې مـرګيه
زه په خپله خـــوښه ، ســــتا لـور ته درځمه
عاجزۍ اوښکي می راغلي ، تر ګــــریوانه
په خپل اوښکو می ، پرهـــــر د زړه ګنډمه
چې د درد په ویــــــنا ، زړونه یې دردیږي
ځم هـــغو ته ، خــــپلي اوښـــکې تــــویومه
چې ګـــوهر د معــــرفت ، دلـــــته پیدا کړم
سمـــندر کـــــې د معنی ، غــوپۍ وهمـــــه
معرفت د ورشــــو باز وم ، حقیــــــقت کې
خــو د زړه په ســــــــترګو ، چــا ونه لیدمه
د پاڅون چې یوه څرک یې وي ضــمیر کې
داســي خـــلـــک له غــــفلته ، ويـــــــښومه
د وطـــن فراق اوږې ، زمـــا درنې کـــړې
چې کلــــونه د بیـــــلتون ، بارونه وړمــــــه
که هر څو له هرې خوا ، تیارې خورې دي
دا تــــــیارې ، په معــــــرفت رابد لومــــه
..............
د معرفت وږمې
ښاعر:سید عبیدالله نادر
زه چې کله ډوب شمه ، د ناز په خــیالونو کې
لاړ شمه ، بیا ورک شمه، په خپلو جهانونو کې
کله شــــم ژورې ته ، او کله شمه ، هسکې ته
کله غوپه وخـــورم، د فـــطرت په دریابونو کې
څوک به می راورســي، انداز د خــــیالونـــو ته
زه چې ژورسـوچ کې ، وزنګیږم، په ټالونو کې
نه وړي بیخودی می، د مستۍ او د جنون په لور
زه نه یمه خود کې؟ یا څه چل دی، شرابونو کې
کله د غــــرقاب ځیني وباســـــم ، د معنی ګوهر
کله شمـــه ورک، د سمـــندر ، په توفــانونو کې
ویني حقـــــیقت کې ،عارفان می عـــاجزۍ مقام
کله چې ډوبیږمه ، د اوښـــکو ســــــیلابونو کې
هغه کیفیت هم ، چې په درک د عاجزۍ کې شته
کله یې موندلی شـــي شاهان ، په محــلولونو کې
زه لـــکه د ګل په څـیر، وږمې د محــــبت شیندم
هر لوري یې لیږم ، په شــــعرونو پیــغامونو کې
زه چې حکمــــــتونه، په هـر پاڼي د ګلـشن ویــنم
څوک یې میندی نشي ، په نســـخو او کتابونو کې
بوی د معــرفت می لـــه وینا، صـــاحبدلان اوري
زه یمـــــــه دیره، لــــکه وږمـــه لا په ګــلونو کې