دملیار شعرونه تازه شول
رپيږمه
مخ ته چی د ګورمه رپيږمه
سترګو کې حيا لرم شرميږمه
ګرانې مخامخ درته کتی نشم
پټ لکه ماشوم هسی زوريږمه
ورک مې شي جرئت چې تاته وګورم
بيانو ګرد چارپير درنه تاويږمه
صرف له سرکو شوڼډو د خندا غواړم
بيانو به ټول عمر درجاريږمه
ای زړګيه ژوند بی مينی خوند نکړی
ګاله تکليفونه خفه کيږهمه
څه وکړم شاعر ګل سره مينه کړي
ما حفيظ مليار ته په قاريږه مه
هر افغان
هر افغان راته د ښکلي چمن ګل دی
د لغمان که د کابل يا سرپل دی
قندهار که پکتيا ده که بغلان دی
په شملو يي ښا يسته هرخوا محل دی
له کنړه تر هلمنده تر مزاره
زما وينه ده وجود دی زما خپل دی
نورستان دی که غزني دی که هرات دی
يو افغان دی خپل ساتونکی د مرچل دی
دې هجران کې افغانان چې يو ځای وينم
خوشبويي د ننګرهار د نارنج ګل دی
د تبعيض په نوم چې اور بلول غواړي
افغان ندی دی غلام دی دی د بل دی
د خيبر او هندوکش شملی چې ساتي
ای حفيظ ملياره دا زمونږ اتل دی