(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

21.03.2021 بودا د حال په ژبه

[21.Mar.2021 - 18:49]

شاعر:سید عبید الله نادر

بودا د حال په ژبهمخکي له ورانیدو طالبانو ته

................

ما مه  ورانوئ ،چي د لرغونی زمانی یمه نښان

زه تاریخ یم د جهان

له عجاییبو د زمان

ما په خپلوسترګو دي لیدلي

سړي تودي د هر دوران

د تاریخ لوی اتلان

ما مه ورانوئ ،چي د دي غرونو

او کمرونونظرونه

په کلنو په ما دي لګیدلي

ما مه ورانوئ ،چي دا لوړي څوکي

دا غرونه ،اوتیږي به یی دردمني شي

بوټي به خوږمني شي

په ما به ژړه غوني شي

له تاسو به خواشیني شي

ما مه ورانوئ،چي زه

یوالهه یم د عبرت

ما مه ورانوئ چی د لرغوني زماني یمه نښان

زه تاریځ یم ،د جهان

له عجایبو د زمان

ما لیدلی کړاونه

ما لیدلی دي دردونه

ما لیدلي دي دورې د وحشتونو

تیارۍ او ظلمتونو

زه د داسی حالاتود تیریدو ومه شاهد

چی نه دي د باورهغه څه چی

ما په دي عمر لیدلي دي

زه د ډیرو تیارو ،او روښناییو شاهد

زه د پیړیو د تیریدلو شاهد

زه د تاریخ د پړاوونو شاهد

زه د ظلمتونود روڼیدلوشاهد

ما مه ورانوئ ،چي د لرغوني زماني یمه نښان

زه تاریخ یم د جهان

له عجایبودزمان

ما مه ورانوئ ، چي ما سره په زړه کي

د دي وطن غمونه دي

زما په چوپتیا کي ،پراته دي ډیر اسرار

ما سره په چوپه خوله درسونه دي

ما سره د دهر حکمتونه دي

ما سره غافل ته عبرتونه دي

لرغوني تاریخونه دي

ما مه ورانوئ ،چې د لرغونی زمانۍ یمه نښان

زه تاریخ یم دجهان

له عجایبو د زمان

لا تر اوسه هم ،د فاتحانو

د توروشرنګهار،زما غوږونو ته راځي

زما په زړه کې دي ، ډیری خبری

لږتم شئ ،خبروته می غوږ شئ

سوچ وکړی ،ما مه ورانوئ

که څه هم زه جوړ یم په لاس کې د انسان

خو راتلونکو ته ، د عبرت یمه نښان

له عجایبو د زمان

لږ وویینئ،پردي شاته لاسونه

جهان بینی سترګي خلاصی کړئ

له تعصبه شئ بهر

لږواچوئ په اړخونو

په رڼو سترګونظر

ځکه چې په هر لوري دي ، د اغیارو اشارتونه

ما سره د لرغوني زماني دي

ډیر رازونه

ځکه ما ته دي بربنډ دغه چمونه

ماته ښکاري پردي شاته لاسونه

چي تاسي ګډوی، چي تاسی نڅوي

چي تاسي لمسوي

تاسي تاریخ ته شرموی

ما مه ورانوئ،چي د لرغوني زماني یمه نښان

زه تاریخ یم د جهان

له عجایبود زمان

ماسره دزماني ډیری قیصی دي

او دردونه

زما واورئ ،نصیحتونه

ځکه زما عمر دی ډیر

او په دي اوږود عمر کی

چي په په ما دی تیر

له ځانه سره لرمه

د عبرت خواږه حکایتونه

زه یو بت یم

په لاس کې د انسان جوړ

خو زه په خپلو سترګو وینم

د دي وطن د دښمنانو ناولي لاسونه

د بیرحمۍ وینم ګدارونه

زه آخوا وینم د دي ناولو بانډارونه

هغوی چي په کلونه وو، په خپله غلامان

اوس په تاسو کوی باداری

ستا سو پت او تاریخ ورکوی

ما مه ورانوئ ، د دښمنانو په لمسون

ځکه زه هم ، یو تاریخ یمه لرغون

ما مه ورانوئ، چي د لرغوني زمانی یمه نښان

زه تاریخ یم د جهان

له عجایبود زمان

په ما تیر شوی دي کلونه

په ما اوختي ، تاریخونه

ما لیدلي د یرغلګرویرغلونه

ما لیدلي د غیرت او شهامت دي سنګرونه

ما لیدلي زماني دي

زما په زړه کی ، افسانی دي

دلته زما په ګوګل کي ثبت دي تاریخونه

ما مه ورانوئ ، چي د لرغونی زمانی یمه نښان

زه تاریخ یم د جهان

له عجایبو د زمان

ما مه ورانوئ، چي زما په ورانیدواو نړیدوکی

ستاسو د لرغونی هستی ده ، بربادي

ستاسو د سپیځلي دین ده بد نامی

ما مه ورانوئ،چی له عجایب یم د زمان

زه تاریخ یم د جهان

ما مه ورانوئ،چي لرغون پوهان به ټول غمجن شي

غمخواران بېرته شاته