(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

غزل

يارځکه دشونډودشکروماته ســــــــــــــــــــــــــــت کوي مال چي ورکوې دخداي په لارکي برکـــــــــــــــت کوي کاڼي ته چي لاس کړم نودپاسه دا اوازراســــــــــــــــــي څله ئې دخداي له ذکره باسې عبادت کـــــــــــــــــــــــوي زړه که ورسپارې نوبېرته روغ په ګوتونه درځـــــــــــي ښکلي همېشه په امانت کي خيانت کـــــــــــــــــــــــــوي چاتوره اخيستې ده په دې دنياخپل حق غـــــــــــواړي څوک ودې ته ناسته دي چي حساب په قيامـت کوي زه دشک په سترګه دلستوڼي مارته وګــــــــــــــــــــورم دوي وائي دروېش خوله دوستانوهم نفـــــــــرت کوي

لېږونکئ : رفيع الله مندوخېل -
بېرته شاته