(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

هــمـیـش خـلـیــل

مـاچـــې غـــږکـــړو پـــــــښـتـــنـو تــه د یــووالـــی تـــا پــه تــور د بــې پــــتــۍ د وطــن رنــګ کـــړم د زنــــدان تــــورو تــــیــرو نــه مــې ګــذار کــړی زه چــې تــــاســــره د حـــق د پــاره جــــنـګ کــړم هـــغــه وخـــت زمــا د مـــیـــنــی شــمـع پــوکــړی چــې آرزو د قــربــانـــۍ لــکــــه پــــتــنــګ کـــړم څــه مــزه کــړی د ژونــدون پــه کــشــمـکــش کـې ته چــې وار کانــدی د تــوری زه غــورزنـګ کـړم پــه مــجــلــس د نـنـګـیـالــو کې ځـکــه یــاد شـوم ! چــې کــارونــه پــه وطــن بــانــدی د نــنــګ کــړم د غــــلــیــم لــــښــکـــری هـــوری دری تــښـــتـــی زه چې غاړی ته راپــورتــه خــپـل تـــفــنــګ کــړم هــغه وخـــت دی خـــدای رانــه ولـــی مـــلــګــرو! چــې بــه زه ګـــنــی غــلـیـم ورځــنـی څــنګ کــړم

-
بېرته شاته