(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

ازمـیـښــت

چـــې د وطــن پـــه مـینه مست شي میخانې پریږدي د ميـنـې لـوز مات کړي نــورې یــارانې پــریــږدي هــغـه د سـپـنې خــولـې قلنګ ته زیاتې نه کیني نور خــوري په پــښتو بـانـدې قـسـم دا بـهـانـې پـریـږدي د پـښـتـونـخـوا د ازداۍ نــشـه چــې ســر کـې لــری پــه دغــه لار کــې د ټــول عــمر خــزانـې پـریږدي د سـاقــي سـت تــه نــه ودریــږي مـیـخــانه کې هغه د خــوم پــه غـــاړه ډکــې ډکــې پــیـــمـانې پریږدي چـــې د مــودو مـــودو کـاږه وربــل شــمـال وهـلـی نه حـصـاریــږي جــیــلـخـانـو کې زولــنې پـریږدي لـکـه مــجـنـون غـونـدې لـیلـی پسې صحرا ته وځي دې لیونتوب کې به خو د خـپلې خیلخانې پــریــږدي پـه غــور غــور ســره اوري د ژونــد نـوې کــیـسې ســـیـال سره ســیـال خو هغه تـېرې افسانې پریږدي خــو لګــۍ به وګــټـي هغه د قـربـانـۍ ازمـیښت کې یــاره چــې مــیــنـه کـې زوړ دود د زمـانې پریږدي

-
بېرته شاته