(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

کاشکی په لغمان کی وای

ما پکښی خاپوړی کړی زه می خپل بوستان کی وای کاشکی په لغمان کی کوای ګلان وای د نارنجو دا د عطرو په باران کی وای کاشکی په لغمان کی وای ژوند وای د دوستانو سره ورانو کنډوالو کی خپل سکړک زما خوراک و ا ی او خامتا کالی می ځان کی وای ناست وای کليوالو سره هلته سيند په غاړه کی المر په الويدو وای سور شفق پاس په اسمان کی و ای د صبر بيړی ډوبه شوه د اوښکو په باران کی نور ای دهجران ظلمه ز ما لاس ستا په ګريوان کی وای ګوری ای يارانو زما مړی راته پری نږدی قبر زما هلته په يو کنج افغانستان کی وای واوری د حفيظ مليار د زړه ورقعی څه وايي کله کابل جان او کله کله په پغمان کی وای کاشکی په لغمان کی وای او کاشکی په لغمان کی وای

د ويانا ښار -
بېرته شاته