غزل
کلي او کوڅې له خوبه اوباسي جنګ چې سترګې سرې له خوبه اوباسي ستا ټوپک دې ستا په لاس کې وچوي پېغلې پښتنې له خوبه اوباسي څه دستا غمونه ، یادګارونه شي څه مې وسواسې له خوبه اوباسي ورځ یې په وعدو راباندې تېره کړه بیا به مې د شپې له خوبه اوباسی دا تنکی زلمی او دا تنکۍ مینه پرېږده چې ډېوې له خوبه اوباسي
- 
بېرته شاته