(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

دمشکور څو شعرونه

سوې لوې ووايــــه جــانـــانــه پـــه تـــــا څـــــه وشول داســـې ناګــهــانه پــــه تــا څـــه وشـــــول دومـــره خو کافر هم ستم نــــــه کــــــوي يـــاره مســـلمــانه پــــه تــا څــــه وشـــول ته خـــو داســى نه وى اى زمـا مــــيـــنى اى د زړه درمـــانــه په تــا څــــــه وشــول څــــنــګه دى په نيــمــه لاره پريـښــــودم ووايــــه بـــې ايمـانـه په تا څه وشـــــــول ولــــــى داســــې سـوې لوې ښکارې ته ګرانه مشکور جـانه په تا څه وشــــــول د لوړې څانګې ګل اى ګــــــل رويـــــه شـــــمــــــه رويـــه تـــــه تـــــر اوســــــه خـــــبر نـــــــه يي پـــــوره درې کـــــلـــــــونــه وشـــــــول چـــــى پــــــه تــــــا بــــاندى مــين يم خــــــــــو څـــــه وکـــــړمه جــــانـــــــــانه تـــــه د لـــــــوړې څـــــانــــګى ګل يي زمـــــــا ډيـــــــــــره بــــې وســــــي ده لاس مــــــــې کــــــلــــه درســــــــــيږى ستر ګو خار يــــــاره د يــــــارى نـــــه دې ويـــــزار کـــــړمه تــــــــــــا لـــــــــه مــــحبته تــو بــګـــار کـــړمه لاس د رقــــيـــــب پــــــريـږده درته سوال کوم زه بـــــه مــــى دا ټــــول ځــوانې در ځار کړمه ستــــا په چـــــم کــــى ستـــا د چم وړو لويو ســـــتا د ليــــوانــــې په تـور سنګسار کړمه زه خــــــو د هــــــر چـــــا د ستـــرګو ګل وم خو تـــــه د هــــر ســــړى د ستــــــرګــــو خار کړمه تـــــــا به ځـــــــانـــــګـــولې په رخــسار زلفـې ځـــــکه خــــو دې زه مشــــکــور په دار کړمه وختونه هـــــــــــــــغه وخـــــــتــــــــــــونــه رانــــــــــه نــــــه هـــــيريـــــــــږي ستـــــــــا د يــــــــــدنـــــــــــونه رانــــــــــــه نـــــــــــه هيــــــــريـــــږي پـــــــــــه ميــــــــنه ميـــــــــــنه چـــــــــــي بــــــــــه مــــــــا ښــکلـــــــول شـــــــــــنډې ګـــــــــلــــونه رانـــــــــــــــه نـــــــــــــــه هــــيــــريــــــــږي هـــــــــغـــــــه نـــــــخــــــــــرې هــــــــــغـــــــه د ميــــــــنې پــــــــــــخــې هــــــغــــــه نــــــازونـــــــه رانـــــــــــه نــــــــــه هــــــيــــــــــريــــــــــږ غـــــــــــمـــــــــــــازه تـــــــــا چــــــې مـــــــې پــــــــــه زړه جــــــــوړ کـړي هـــــــغــــــــــه داغــــــــــونـــــــــه رانـــــــــــه نــــــه هــــــيريــــــــــږي چــــــه ســــــــــــتا په مــــــــــخ به ځـــــــنـــــــګـــــــيــــــــدلې مــــــــــدام ز لفــــې ټـــــــــالــــــــــــونه رانـــــــه نـــــــــــه هــــــيـــــــــــــــــــريږي نــــــــاصــــــــــح ســـــــتـــــــــــا خــــــــبـــــــــــرې ســــــــعـــــــــې دى خو هــــــغــــــــه خـــــــــونـــــــــدونـــــــــه رانــــــــه نــــــه هـــــــيريــــــــــږي ګــــــــــــــلې چــــــــــــې تـــــــــــــا تــــــــــه بــــــــه مشـــــکـــور جوړول هـــــــــــغــــــــه شـــــــعــــــرونــــــــــه را نـــــــــــه نــــــه هـــــــيريږي د ګودر غاړه وکــــــه بـــــــــــــاور تـــــــــــــا ســــــــره مـــــــــــــــــــينه کـــــــــوم شـــــــــام او ســــــــحر ســــــــــتا ســـــــــره مـــــــينه کــــــــــــــــوم د ګــــــــــودر غــــــــــــاړه ايــــــــــــجــــــــــــاره نــــــــيســـــــــــمه بيــــــــــــا پـــــــــه ګــــــــــــودر تــــــــا ســـــــــره مـــــــيـــــــــنه کوم د نــــــــــــورو ښــــــــــــکــــــــــــلـــــــــونه په ډډه ګــــــــــــرځـــــــــــم تــــــــــــه مـــــــــــــې دلـــــــــــــبر تـــــــــــا ســــــــــره مـــــــــينه کــــوم ستـــــــــــــــا د رخـــــــســــــــــــار لـــــــمـــــــــبې په ځــــــــان وروي زمـــــــــــا ځــــــــــــيـــــګر تــــــــــــا ســــــــــره مـــــــــيــــــــنه کـــــــوم ثــــــــــانـــــــــى دې نــــــــــشـــــــــــته د ښــــــــــــکـــــــلا جـــــــانانه پـــــــــــــه لـــــــــــرو بـــــــــــر تـــــــا ســـــــــره مـــــــــــينــــــــــــه کوم يو ځــــــــــــل مـــــــــــې وګــــــــــوره پـــــــــه خــــپـــــلـــــــو ستـــرګو د زړه پـــــــــــــرهـــــــــــر تـــــــــا ســـــــــره مـــيــــــنـــــــه کـــــــــــــــوم مــــــــــشــــــــــکــــــــور مــــــــــــــدام د مــــــــحــــــــبــــــــت په لاره کــــــــوم ســــــفـــــــر تـــــا ســـــــره مــــــيــــــنــــــــه کـــــــــــــــوم

-
بېرته شاته