(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

د عشق نشه

تـــــه چــــې مـــې ولــــیــدی مـــا ښــــه ولــــیــده دا ټــــولـــــه مــیـــــنــه مـــــې د زړه ولـــــیــده راتـــه خــپـــل ځـــان پــردی پــردی ښـــکاره شــو مــــا چــــې بــــیــــا کــلــــــه آیـــــنـــه ولـــیـــده خـــیـــالــــونــــه ورک مـــې د جــــنـــت شـــو ګــلـــه چـــې ســـتــا د کــــور مــــې دروازه ولــیـــده ســـتــرګـــی مـــې دواړه هـــر ځــــای تــــا لـــټـــوی دا ســـتـــا د مــخ چـــې مـــې کـــعـــبــه ولـــیــده زه ئـــې خــمـــار کـــړم لـــیـــونـــی ئـــې کـــــــړمــــــه وســـیـــمـــه مـــــا د عـــشـــق نـــشــه ولـــیـــده

-
بېرته شاته