(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

شعر

دامـــــــــــــی خوالره له ورایه دلبر راغــــــــــــــــــــــئ یا لـــــــــــــه پا سه ښکته زمکې ته لمر راغـــــــــــئ زدوګــــــــــــــیر یی دتور خط ګوره په مخ کــــــــــی په مـــــــــــــــکه بیا دزنګیانو لښکر راغــــــــــــــــئ دایی خـــــــــــــــط په داد دوصـــــــــــل مشرف کړم که همــــــــــــــای می پــــــــــــــه تندی برابر راغـــــئ دوصال خــــــــــــــــــواږه می زهــــــــــر شو کهـــیږم پکې غـــــــــــــم دجــــــــــــدایـــۍ زر زر راغـــــــــــئ کاروبار دعاشقـــــــــۍ ګاڼه مـــــــاسهــــــــــــــــــــل باری ګـــــــــــران شه راته اوس چی په سرراغــــئ دسکـــــــــــــون په نیم سیری به یی پرې نکـــــــړم هسی لــــــــــــــوی دیار دهجر سفر راغـــــــــــــــــئ چی ترزور لاندې یی زه هسی چیت پیت شـــوم دامی غم په تندی راغئ که غر راغــــــــــــــــــــــئ پــــری به ووهمه ځان له ډېره قـــــهــــــــــــــــــــــــره که می دا ساعت تر لاسه خنجر راغــــــــــــــــــــئ دارم ښا پیرو بــــاندې اخـــــــــــــــتر شــــــــــــــــــه چی ملوک کچکول په لاس قلندر راغــــــــــــــئ دا«حمید» دیــــــــار دخط له غمـــــــــــــــــه ژاړی که باران دپسرلی پــــــــــــه دردر راغـــــــــــــــــئ

De Hamid Baba Sheer رالیږونکئ :محمدعلی عمری -
بېرته شاته