اکوبکوسرسوندکو
روسان لاړل په ترپکو
ڈیر افسوس د لیڈرانو
چی یی لایق دکوتکو
اکو بکو سرسوندکو
نجیب بند شو په ولچکو
پنجابیان شول په چکچکو
دابی شرمه بی تبلکو
شیخان شول په غومبکو
چور یی ګڈ کړو دچپلکو
بیا حضرت شو صدراعظم
یو ده میاشتی زیات و کم
ده ویل جان به کم محکم
سپور به شم په ګلمجم
خو په عقل کی و کم
داغه هم شو سپک په سپکو
اکو بکو . . . .
اکو بکو سر سوندکو
ربانی ونیولو وار
ده کولو دا اقرار
چی داسلام یم خدمتګار
خو داسلام و ٹیکدار
غداری وکړه دغه غدار
اهل حق په نام شورا
جوړه یی کړه په ناروا
ملت نه پری رضا
چی ده وکړه دا ګناه
خوار ملت سره جفا
ګلبدین شو خبردار
چی سه وکړل دغه مکار
جان یی جنګ ته کړو تیار
اوس سم برید ده د توپکو
اکو بکو . . . . .
اکو بکو سر سومبکو
پنجابی شو خبردار
ورته راغی په تلوار
دامضیر او فریبکار
ٹول یی کینول کتار
ورته ناست و لکه پلار
ورته و یی کړو نصیحت
چی تقسیم به کم قدرت
د ربانی وی ریاست
دګلبدین وی وزارت
دهرچا دی خپل قسمت
خپل کوئ عش وعشرت
بیا جنګ مه کوئ بچکو
اکو بکو . . . .
اکو بکو سر سومبکو
په پشتو کی دامتل دی
په تول شه مکمل دی
چی غله دی دری رقمه
دا قصه ده ڈیره سمه
دایوه ته وایی غل
خزانی ته جوړکړی چل
دا دویم یی دی غل توس
خره به پٹ کړی دا دووس
دا دریم یی دی پیر کوسی
وباسی دسترګو کسی
زه چی وګورم زموژ مشران
دا زموژ 7 واړه لیڈران
ٹول غله دی د چاینکو
اکو بکو . . .
اکو بکو سر سومبکو
ڈیر ګرم نه دی حکیم جان
یی خبر په دی بیان
بیا یی مکی ته کړل روان
دا زموژ 7 واړه مشران
بیایی ورته کیخودلو قران
د خدای کور کی دحدای فرمان
و یی کړو عهد و پیمان
چی په یوه لار به یو روان
نه به ازار کړو افغانستان
نه برباد کړو افغانستان
نه زوریژی به یتیمان
او س هم هغه قسم مات کړ
دی خاینو نالایقو
اکو بکو . . .