لکه راشی زلزله
Like an Upheaval Hits
د مودو راسې زما د زړه په کور کښې
مجسمه زما د خیال او تصور وې
For a long time, holding sway over the realm of my heart,
You were the imposing sculpture of the shadows of my fancies.
ته ښکله زما د ژوند د هر یو اړخ وې
او زما دا ارمانونو هینداره وې
The sweetness of your gentle grace all glided into and surrounding my life,
Made manifest, all my doleful longings—my yearnings.
ما تکل د هر مزل په دې نیت کړې
چه منزل کښې به مې ستا قربت نصیب شی
I wandered, my every step driven by necessity of hope,
To find true fulfillment in the warmth of jocund sanctuary of your company.
او بیا ټوله ستومانی به مې شی ورکه
ته سینې ته چه په غړانګو غړانګو راشی
Certain, the fret, the weariness, all gone and vanished,
With the lurch and jolt, when in my wide open arms your body swings.
نو اے زما د خیال نازکې او معصومې
ته را نغلې په ما داسې کانې وشوی
But Alas! You, the guileless and delicate shadow of the fantasies I spun,
You did not come and in dark despair my spirit sank once again.
سخت وجود دې زما داسې په لړزان کړو
لکه راشی زلزله په لویو غـــــــــرونو
The agony I bear, staggered and lurched my spirit,
Like an upheaval hits and jolts rock-sturdy high mountains.
ورپیږی ونې بوټی او ښا خونه
لکه وشلیږی سیلۍ کښې تناوؤنه
ولړزیږی قلعه ګانې دیوالونه
Like trees, boughs, plants, the fortresses that come in its way,
Routs, not withstanding the blows of vortex of maelstrom.
نو اے زما د خیال نازکې او معصومې
ستا بائيلل مې د ارمان وروستۍ سلګۍ شوه
ساه مې راغله تر مرۍ او بړبوکۍ شوه
The delicate, guileless sculpture of the dreams of my love,
The woe of your loss heaves heavily on my breast,
Like a man passing through the pangs of moribund, taking his last breath.
د مودو راسےزما د زړه په کور کښ
مجسمه زما د خیال او تصور ئې
For a long time, holding sway over the realm of my heart,
Still, you are the imposing sculpture of the shadows of my fancies