(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

د پـــښـتــو په ژبــه

راشـــــه دا زړه مـــې مـــطــــمــــیـــن د کــــاســـــــو پـــــه ژبــــه هــېــڅ اعــتــبـــار مـې پــاتـــې نـــه شـــو د تـــوبـــو پـــه ژبــــه د خــنــجــرونــو ژبــې ګــونـګـې ئې پـه مـــخ کـــې شـــولـــې حـــاســـدان ځـکــه مـعـــــــتــرض دی د لـــیــــمـــو پــــه ژبــــه د خــیال هـوسۍ مې ګوری مری قحط سالی شــوه دیـــدن ډېــــره مـــې وکــــــړه تـــســــــــلـــی ئـــې د ورشـــو پـــــه ژبــــه ددې دوران پــــــه ادیــــرو کـــې پـــه دې ســـتـــرګـــو ځـــلـــه دا مــــړی چــــیـــرتـــه کـــې پـــوهـــېـــږی د ډیــــوو پــــه ژبـــه زړه د شــــبـــنـــم تـــرې بــــوږنــــېـــدلـــی دی قـــرار نه مومی دا څــــه خــــــبـــره وه چــــــا وکـــړه د خــــــولـــــــو پـــــــه ژبـــــه پـــه ســـبــزه زاره ویـــنـــا هـــم پـــوهـــیـــږو بـــیـــا ولـــې نــــو څــــه رنـــګ ګـــلـــــونـــه رانــــه غــــواړی د اغـــزو پـــه ژبــــه مـــونـــږه اور خـــوښـــی یـــو ســکــون د زلــفو نه شو زغمی دا ســـېــوری څــــه راتـــه لـــګـــیـــا دی د غـــرمـــو پـــه ژبـــه زما د ژونـــد پـــه ژبــــه پــوې نـــه شـــولـــه اوس څــــه کـــوم کــــه مـــې پـــوهـــیـــږی ځـــنـکـــدن کــې د سلګــیــو په ژبـه د غــزل شـــونـــډې « ګرانه » وچـــاودې پـــه ډیـــرو خـــوږو لـــږې پـــرې مــالـــګـــې د وړوو مــــه د پـــښـــتـــو پـــه ژبـــه
Ikramullah Gran -
بېرته شاته