(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

غزل

خدای مې کړ داسې پریشان ارمان
ستا د خواره اوربل په شان ارمان
رانه دا څو ورځې هیر کړی و
غم د وطن ، غم د جانان ، ارمان
کوم روغ سړی دا لیونتوب کوي؟
کوم لیونی کړي د ګریوان ارمان ؟
غیږې ته راغله نو ارمان راغی
کاشکې و پاتې دا ارمان ، ارمان
د ګل غوټۍ د ګل کیدو په خیال
کوي د اوښکو د باران ارمان
ویل یې پوره دې هر ارمان شه خو
خدای دې پوره مه کړه هیڅ وران ارمان
که د غزل د مړوند شرنګ پټ کړم
جلاله و به کړي یاران ارمان

Jalal Amarkhil
 

-
بېرته شاته