(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

ای شهیده!

ما راوړي نن ګلان له لرې کلي
په پاک نیت مې ستا په کبر غوړولي
زه چې گورم دی کبرو ته هرې خواته
رنگا رنگ جنډ ی هرچادي ځړولي
ستادکبر په زیږو خاورو د پاسه
ښکلي ښکلي سره ګلان دي راشنه شوي
ای شهیده!
نورڅه نه لرم بیان کړم
دوطن د درد کیسې دي
جنگ وهلي گران وطن ته
جوړې تورې دسیسی دي
تاچې مخکې و ویلي
گوري وار مو خطا نشي
که واک واخیست ټوپکدارو
بیا نو مرگ او ادیرې دي
درته وایم خپل احوال زه
د وطن جامې زړی دي
تڼۍ نلري گریوان کې
ډیری یخې لاس و پښې دی
دغربت پښې لوڅې پوڅې
له تڼاکو هسې سری دي
له دی چاودو چاودو پوندو
سری وینې تری خورې دي
د رانجو په ځای چوخړنې
دواړه سترگی یې نیولي
هره ورځ په ژړا پروت دی
ر ڼې اوښکې تکی سرې دي
په بدن کې یې پیدا شوې
څوغونداري سری دانی دي
د رنځور وضع ترخه ده
اوازې خورې وری دي
ډلی ډ لی طبیبان دي
لټوي علاج رنځور ته
هر طبیب ته که په ځیر شئ
ددی رنځ هلته کیسې دي
اوس په دی متیقین شول
اوس لیکلی یئ نسخی دي
په ملی مصالحه کی
ددی رنځ درمل پکی دي
داروښا د داکترنجیب الله دشهادت د پنځهلسمي کالیزی په مناسبت
-
بېرته شاته