(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

په زخمونو پټۍ

زخمي زخمي زړونه پټۍ غواړي
نور وچې شوڼډي خوشحالۍ غواړي
 
په تړمو اوښکو ګريوانون لانده
څيری ګريوان مونږ نه تڼۍ غواړي
عذتي ميندې مو سرتوره مشه
هغوی سپين سر ته لوپټۍ غواړي

 
مونږ به ترڅو دا خپل کورونه څيزو
مونږ به ترڅو دا خپل ښارونه څيځو
وطن خو ټولو ته ګډ کور دی کنه
 
راځۍ په ګډه ترينه اور مړ کړو
راځۍ چې يو شو شر او شور مړ کړو
 
په وينو رنګ دا ماشومان مو هير دی
زاړه سپينږيری او ځوانان مو هير دی
ميندی په قبر د بچيانو ژاړي
په هره لويشته ماشومان مو هير دي

 
چا به سلګۍ وي دا د چا ليدلې
چابه وی زنه دا د چا تړلې

 
هغه کنډر کنډر کورونه ګورۍ
د کنډو رنډو پريادونه ګورۍ
دا د بارتو داسمان له لاسه
د تورو وريځو بارانونه ګورۍ

 
حفيظ مليار افغانستان ژړوي
يو مې ارمان بل مې هجران ژړوي

حفيظ مليار اتريش
-
بېرته شاته