(که سپوره وي که پوره وي نو په شریکه به وي (باچاخان)

شعر

هجر او وصل چې همدم ژاړي لاره هم ژاړي هم قدم ژاړي له بتخانې نه راوتلي خلك دلته په خوا كې د حرم ژاړي زما له وينو زرغون شوى ماښام د يوه سپين سبا په غم ژاړي صمده مه تړه زړګى ورپورې دا ښكلي چېرته د چا غم ژاړي.
-
بېرته شاته